تربیت کودک با کمک ترس و قهر!

خلاصه کتاب روش تربیت کودک (علی صفایی حائری)

بخش ششم

 

جملات طلایی بخش ششم:

- مدت زمان قهر نباید طولانی باشد.

- نقش فرد واسطه در ترس و قهر بسیار مهم و تعیین کننده است.

- ترس های اندازه تا حدود زیادی از لوس گری ها، سرکشی ها و ... جلوگیری میکنند.

- در تربیت کودک، باید کودک از یک عمل و یک رفتار بترسد، نه شخص ترساننده، تا دیگر مرتکب آن عمل نشود.

- عامل ترس در تربیت و تکامل شخصیت کودک نیاز است و نفی این حس موجب گردن کشی در مقابل خانواده و جامعه میشود که همان تربیت آمریکایی است.

 

 

 

 

در صورت داشتن هدف تربیتی، والدین میتوانند از راه های زیر برای رسیدن به اهداف اقدام کنند:

1-تقلید 2-رقابت 3-ترس 4- قهر 5-تهدید 6-محبت 7-تشویق و پاداش

 

در پست قبل در مورد تقلید و رقابت گفته شد و در این بخش نیز به عوامل ترس و قهر در تربیت می پردازیم. برای مشاهده بخش قبل اینجا کلیک کنید.

 

- ترس

ترس، احساسی است که مقدار اندازه و متعادل آن، نیروهای انسانی را به حرکت وا می‌دارد و زیاد آن، باعث از دست دادن نیروها و شکست میشود. ترس های اندازه تا حدود زیادی از لوس گری ها، سرکشی ها و ... جلوگیری میکنند. انسانی که از هیچ چیز نمی ترسد، شخصیتی فاسد و خطرناک خواهد شد. اصولاً نبود ترس از چیزی به معنای عدم علاقه به آن است. آنکه از چیزی نمی ترسد، هیچ چیز برایش مهم نیست؛ زیرا اگر علاقه‌ای در کسی ایجاد شود، ناخودآگاه ترس از دست دادن آن محبوب هم در فرد ایجاد میشود. در تربیت کودک، باید کودک از یک عمل و یک رفتار بترسد، نه شخص ترساننده، تا دیگر مرتکب آن عمل نشود. آخرین مرحله در ترساندن کودک، کتک زدن است که باید پس از تذکرهای مکرر انجام شود. در کتک زدن بعد از ضربه اول، باید تذکرهای سابق با صلابت و تن صدای گرفته یادآوری شود تا کودک را متوجه کار اشتباهش کند. 

عامل ترس در تربیت و تکامل شخصیت کودک نیاز است و نفی این حس موجب گردن کشی در مقابل خانواده و جامعه میشود که همان تربیت آمریکایی است. عوامل ایجاد کننده ترس شامل کتک، سکوت، حرکت های تند، نگاه های تیز و فریادهای بلند هستند. اما استفاده نادرست از هریک از آنها میتواند نتیجه معکوس داشته باشد.

در زمان تنبیه کودک باید واسطه ای وجود داشته باشد (شخصی که در کنار مربی یا شخص تنبیه کننده قرار گیرد و حق را به مربی دهد و بر اشتباه کودک تأکید کند و در عین حال بین مربی و کودک واسطه شود تا مربی از تنبیه خودداری کند.). وای بر روزی که واسطه خام باشد و از کودک جانب داری کند. این کار کودک را در مقابل مربی پُر رو و مربی را مظلوم میکند.

 

- قهر

قهر زمانی استفاده میشود که چندین بار به کودک در مورد کاری تذکر داده ایم و قبل از کتک زدن اجرا میشود. قهر در میانه مراحل ترس اجرا میشود و باید چنان وانمود کرد که گویی دیگر کودک را دوست نداریم، چون فلان کار را انجام داده است. در صورتی که کودک به فرد وابستگی داشته باشد، دیگر آن عمل را انجام نمیدهد. اما مدت زمان قهر نباید طولانی باشد و اینجاست که یک شخص سوم و واسطه لازم است که میانجی گری کند و آشتی بین مربی و کودک را برقرار سازد. میانجی گر باید از فنون میانجی گری مطلع باشد، وگرنه کار را خراب میکند و مربی را از چشم کودک می اندازد.